ی دنیا استرس ی خواهش
موی پریشون بی نوازش
دلم گرفته از نگاهش
صدام نمیزنه دیگه با عشق
ازم جداشده راهش
سادست و میکنن هی خامش
بالاست آره قیمت نازش
پرنحسی شده کوله بارش
کورس
غصه داره هردم دلم
نمیذاری که از دردم بگم
نزدیک به مرگم یکم
چه اسراری داری رسما برم
نکنی یهو ترکم ولم
فایده نداره سردم بشم
بات راه میام مردم که من
نذارجلوبقیه شرمنده شم
ورس ۲
دلم بغلتو میخواد واسه آرامش
منم او آدمی که دادی خیلی آزارش
یه صورت معصوم میخوام بی آرایش
منم او پسری که نگفتی درد اتو تا حالا بهش
رپ
به من باهمه سردم نگو
نصف شماره هات مردن هنو
تونخبه باشه رد من قبول
دیگه سمت مانیا حرفم تموم
توتنهایت کی بود تکیه گاه
کی قرض کرد ولی به توهدیه داد
برا یه تبریک زدی زیر عشق ما
جداشدیم از هم بایه اشتباه
منم اون بدشانس وبدعنوق سرد رد
همون آدمی که شب تاصب توخیابون پرسه زد
تویی اون دخترک بی حیای زرد بد
که باهمه خوبیام آخرش بهم ضربه زد
کورس
غصه داره هردم دلم
نمیذاری که از دردم بگم
نزدیک مرگم یکم
چه اسراری داری رسما برم
نکنی یهو ترکم ولم
فایده نداره سردم بشم
باهات راه میام مردم که من
نذار جلو بقیه شرمنده شم
ورس ۲
هنو گلی که دادی بهم لای دفترمه
یادگاریت این جمله بود دیگه وقت رفتنمه
تنت نزدیکتراز لباس من به تنمه
با این همه بدیت نمیخوام بخوره بت صدمه
رپ
بغل کردم زانومو
لج کردم و نمیخورم دارومو
نکشی وسط پا اونو
خودم دیدم تو رو با اونو
حرفات یه سیلیه به صورتم
مث بقیه منم باید بت روندم
نکن دیگه رو عکسم زوم اصن